προπαθαίνομαι

Α

(για ρήτορα) παθιάζομαι προτού αρχίσω τον λόγο μου, παίρνω παθιασμένο ύφος εκ τών προτέρων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + παθαίνομαι «κυριεύομαι από έντονο πάθος»].